Mieczysław Milecki (Loretz)

Mieczysław Milecki , właśc. Loretz (9 XI 1907 Warszawa - 23 II 1988 Warszawa), aktor. W 1. 1924-27 był słuchaczem Oddziału Dramatycznego przy Konserwatorium Muz. w Warszawie. W sez. 1927/28 debiutował na sce­nie T. Miejskiego w Bydgoszczy, w sez. 1928/29 był aktorem T. Polskiego w Warsza­wie, w 1. 1929-31 T. na Pohulance w Wilnie, znów T. Polskiego (1931-36) i Narodowego (1936-39) w Warszawie. Grał takie role, jak tyt. ("Mariusz" Pagnola), Ludmir ("Pan Jowialski" Fredry), Franek ("Młody las" Hertza), Albin ("Śluby panieńskie" Fredry), Raleigh ("Kres wę­drówki" Sheriffa), Klaudia ("Miarka za miarkę" Shakespeare'a), Egon ("Judyta" Hebbla), Finch ("Miła rodzinka" de la Roche'a), Por. Austin ("Fraulein Doktor" Tepy). Występował w fil­mach: "Czy Lucyna to dziewczyna?", "Płomienne serca", "Dziewczyna szuka miłości", "Geniusz sce­ny". W czasie II wojny świat. był kelnerem w warsz. kawiarniach "Znachor" i "Cafe pod Minogą", żołnierzem AK, uczestnikiem po­wstania warszawskiego. W 1945 wszedł w skład zespołu T. m.st. Warszawy, w sez. 1945/46 Miejskich T. Dramatycznych, w 1. 1946-58 grał w T. Polskim w Warszawie, w 1. 1958-66 w T. Narodowym, od 1966 do końca życia w T. Dramatycznym. Ważniejsze role powojenne: Lelum ("Lilla Weneda" Słowackie­go), Jan, potem tyt. ("Fantazy" Słowackiego), Ksiądz Piotr ("Dziady" Mickiewicza), Piotr Strozzi ("Lorenzaccio" Musseta), Iwan Wojnicki ("Wujaszek Wania" Czechowa), Wojciech Bogu­sławski ("Król i aktor" Brandstaettera), Ojciec ("Matka" Capka), Omegitt ("Za kulisami" Norwi­da), Protasow ("Żywy trup" Tołstoja), Krogstad ("Nora" Ibsena), Peters ("Niemcy" Kruczkowskie­go), Nuncjusz ("Namiestnik" Hochhutha). Wy­stępował gościnnie m.in. w T. im. Wyspiańskiego (1957 - Konrad w "Wyzwoleniu" Wyspiańskiego) w Katowicach, na innych sce­nach warsz.: w T. Ateneum (1962 - Nauczyciel w "Andorze" Frischa), w T. na Woli (1983 - Kutuzow w "Wojnie i pokoju" Tołstoja). W 1987 na scenie T. Studio zagrał swą ostatnią rolę Starego Konrada w przedst. J. Grzegorze­wskiego "Dziady - Improwizacje", którą uczczo­no 60-lecie jego pracy scen. i 80-lecie urodzin. Był popularnym aktorem radiowym (od po­czątku istnienia w 1928), telewizyjnym i fil­mowym (w okresie powojennym m.in. w "Dwóch godzinach", "Podziemnym froncie", "Wes­terplatte", "Pingwinie". Od 1979 posiadał tytuł członka zasłużonego SPATiT-ZASP.
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1987/88 tom XXIX, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994