Andrzej Blumenfeld
Biografia
Ur. 12 VIII 1951 w Zabrzu. Zm. 14 VIII 2017 w Warszawie.
Aktor. W 1973 roku ukończył Wydział Aktorski warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. W tym roku zadebiutował w Teatrze Narodowym w Warszawie rolą Posłańca w Antygonie Sofoklesa w reż. Adama Hanuszkiewicza. Później występował w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1973-1975), Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1975-1980). Do zespołu Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy należał w latach 1980 – 1991; 2013-2017.
W Teatrze Dramatycznym po raz pierwszy pojawił się na scenie Sali Prób w 1973 podczas wystawienia dyplomu Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie: Nory Henryka Ibsena w reż. Gustawa Holoubka. Po ośmiu latach wrócił, kontynuując współpracę z Maciejem Prusem przy spektaklu Operetka Witolda Gombrowicza i wielu innych (był Panem w Operetce Witolda Gombrowicza, Towarzyszem Wową w Carze Mikołaju Tadeusza Słobodzianka, Przechrztą w Nie-Boskiej komedii Zbigniewa Krasińskiego), Piotrem Cieślakiem w spektaklu Łunin, czyli śmierć Kubusia Fatalisty, Jerzym Jarockim w Pieszo Sławomira Mrożka i Mordzie w katedrze Thomasa Stearnsa Eliota, Andrzejem Chrzanowskim w Kaliguli wg Alberta Camus. Kolejno występował w spektaklach Krzysztofa Kelma, Andrzeja Łapickiego, Tadeusza Pawłowicza, Jana Szurmieja. Po powrocie na etat do Teatru Dramatycznego od 2013 roku pojawił się w: Cudotwórcy Briana Friela w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego, Absolwencie Terry’ego Johnsona w reż. Jakuba Krofty, Trzech siostrach Antoniego Czechowa w reż. Małgorzaty Bogajewskiej, Nosorożcu Eugène’a Ionesco w reż. Artura Tyszkiewicza, Szalbierzu Györgya Spiró w reż. Gábora Máté, Kupcu weneckim Williama Shakespeare’a w reż. Aldony Figury, w Wizycie starszej pani Friedricha Dürrenmatta w reż. Wawrzyńca Kostrzewskiego oraz Słudze dwóch panów Carlo Goldoniego w reż. Tadeusza Bradeckiego.
„Andrzej był aktorem niezwykłym i niezwykle inteligentnym człowiekiem. Jak wszyscy inteligentni ludzie był obdarzony zmysłem ironii i sarkazmu, niepozbawionym goryczy w spojrzeniu na świat, który kolejny raz wypadł z formy. Taki właśnie był Shylock, jedna z najbardziej jego przejmujących ról, które zagrał ostatnio.” (Źródło: PAP, wypowiedź dyrektora Teatru Dramatycznego Tadeusza Słobodzianka)
Występował także w warszawskim Teatrze Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1991-1997), a w latach 1997-2011 należał do zespołu Teatru Narodowego.
Zagrał w ponad 40 filmach; był znanym aktorem dubbingowym, zarówno w filmach jak i grach komputerowych. Na ekranie debiutował w 1974 roku rolą Bielinka w obyczajowym filmie telewizyjnym Padalce Romana Wionczka. Zagrał między innymi w: Kornblumenblau Leszka Wosiewicza, Obywatelu Piszczyku Andrzeja Kotkowskiego, Lawie wg Dziadów Adama Mickiewicza Tadeusza Konwickiego, Tylko strach Barbary Sass, Pianiście Romana Polańskiego. Ostatnią rolą filmową, która przyniosła mu duży rozgłos i uznanie, był Mikolaj w amerykańskiej produkcji Wykapany ojciec w reżyserii Kena Scotta. Był związany z Teatrem polskiego Radia. Andrzej Blumenfeld został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2005) oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2013).