20 września 2024 zmarła Barbara Horowianka

Na scenie Dramatycznego debiutowała w spektaklu „Meteor” F. Dürrenmatta w reż. L. René. Kolejno pojawiła się w inscenizacjach Witolda Skarucha („Spaghetti i miecz” T. Różewicza, „Kariera” E. Otwinowskiej), Jana Bratkowskiego („Hadrian VII” P. Luke’a), Ludwika René („Król Jan według Szekspira” F. Dürrenmatta, „Juliusz Cezar” W. Shakespeare’a, „Człowiek znikąd” I. Dworieckiego, „Odprawa Posłów Greckich” J. Kochanowskiego), Jerzego Jarockiego („Ślub” W. Gombrowicza), Macieja Prusa („Noc listopadowa” S. Wyspiańskiego). Była aktorką krakowskiego Teatru Rapsodycznego, Starego Teatru w Krakowie, Teatru Nowego w Łodzi, Teatru Narodowego w Warszawie, warszawskiego Teatru na Woli i Teatru Polskiego. Współpracowała z Zygmuntem Hübnerem, Agnieszką Glińską, Stanisławem Różewiczem, Maciejem Englertem, Kazimierzem Dejmkiem, Maryną Broniewską, Olgą Lipińską, Bohdanem Korzeniewskim, Januszem Warmińskim, Izabellą Cywińską.  Zagrała wiele ról, które przeszły do historii teatru - między innymi Tytanię w "Śnie nocy letniej" Szekspira, Molly w "Operze za trzy grosze" Brechta, Podstolinę w "Zemście" Aleksandra Fredry. Była znana z filmów takich jak: „Kamienne niebo”, „Stawka większa niż życie”, „Pociąg”, „Samotność we dwoje” czy „Kochankowie z Marony”. Została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla kultury polskiej i osiągnięcia w twórczości artystycznej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce”.

Fotografia pochodzi ze spektaklu „Meteor” F. Dürrenmatta w reż. L. René, fot. Franciszek Myszkowski / Archiwum Teatru Dramatycznego