100. rocznica urodzin Andrzeja Łapickiego

Tutaj zagrał tytułowego Don Juana w sztuce M. Frischa „Don Juan czyli miłość do geometrii” w reż. Ludwika René, „Urzędzie” T. Brezy w reż. Władysława Krzemińskiego, „Mordzie w katedrze” T. S. Eliota w reż. Jerzego Jarockiego, „Koriolanie” W. Shakespearea w reż. K. Kelma. W 1982 wyreżyserował „Dwie głowy ptaka” W. Terleckiego, gdzie zagrał Generała Rozwadowskiego.

Łapicki debiutował w Krakowie w 1945 roku w „Weselu” S. Wyspiańskiego w reż. Jacka Woszczerowicza w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. Kolejno związany był z warszawskim Teatrem Współczesnym Erwina Axera, Teatrem Narodowym i Teatrem Polskim w Warszawie. Był aktorem Tadeusza Konwickiego (Pijak Pietuch w filmie „Salto”, 1965; Andrzej w „Jak daleko stąd, jak blisko”, 1971), a także Andrzeja Wajdy: w teatrze (Kurt w „Play Strindberg” Dürrenmatta na scenie Współczesnego, 1970) i w filmie (reżyser we „Wszystko na sprzedaż”,1968; Poeta w „Weselu”, 1972). Od lat 70. coraz częściej zajmował się reżyserią, realizując najchętniej repertuar kameralny: klasykę polską („Skiz” Zapolskiej – i rola Tola, 1967; „Lekkomyślna siostra” Perzyńskiego, 1971; „W małym domku” Rittnera w Teatrze TV 1970), jak również sztuki współczesne („Amerykański ideał” Albeego; „Lucy Crown” Irvinga Shawa, „Kłamstwo” Bergmana w Teatrze Telewizji). Współpracował z Aleksandrem Zelwerowiczem, Wandą Laskowską, Konradem Swinarskim, Zygmuntem Hübnerem, Jerzym Kreczmarem, Aleksandrem Bardinim, Adamem Hanuszkiewiczem, Tadeuszem Łomnickim, Helmutem Kajzarem, Kazimierzem Dejmkiem, Janem Englertem. Był rektorem PWST oraz prezesem ZASP, oddanym działaczem i rzecznikiem środowiska. Stworzył niezapomniane role w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia. Zmarł 21 lipca 2012 roku.

Fot. „Don Juan czyli miłość do geometrii” M. Frischa, fot. Franciszek Myszkowski / Archiwum artystyczne Teatru Dramatycznego im. Gustawa Holoubka