Teatry Dramatyczne (Stary Teatr) ::: Teatry i zespoły ::: Encyklopedia teatru polskiego

Teatry Dramatyczne (Stary Teatr)

Inauguracyjne przedstawienie teatru krakowskiego odbyło się 20 października 1781 roku. Teatr funkcjonował do 1893. Reaktywowany po II wojnie światowej w styczniu 1945 jako Stary Teatr. W latach 1946–54 połączony z Teatrem im. Słowackiego w przedsiębiorstwo pod nazwą Miejskie Teatry Dramatyczne. Od 30 września 1956 nosi imię Helena Modrzejewska. Od 23 lutego 2001 działa pod nazwą Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej.
Scena główna Teatru mieści się w gmachu zbudowanym w 1799, trzykrotnie przebudowanym: w 1842 wg proj. Karola Kremera i Tomasza Majewskiego, w 1906 wg proj. Tadeusza Stryjeńskiego i Franciszka Mączyńskiego, w 1943 wg projektu Bronisława Opalińskiego i Marcina Bukowskiego.

Sezon: 1946 / 1947

PoprzedniNastępny

Kierownictwo

dyrektor:
Juliusz Osterwa

zastępca dyrektora:
Wacław Nowakowski

kierownik literacki:
Stefan Otwinowski

Zespół artystyczny

reżyser: Roman Niewiarowicz
scenograf: Karol Frycz, Karol Gajewski, Józef Kassarab, Andrzej Stopka, Jerzy Szeski

aktorzy: Tadeusz Białoszczyński, Helena Galińska-Mrożewska, Helena Górska-Brylińska (Podgórska), Manuela Kiernikówna, Jadwiga Kossocka-Białoszczyńska, Bolesław Loedl, Lech Madaliński, Alicja Matusiakówna, Stefan Michułowicz, Kazimierz Mikulski, Michalina Zamiłło

13
Premiery
Zobacz wszystkie
Jerzy Szaniawski – Żeglarz reżyseria Włodzisław Ziembiński, dekoracje Andrzej Stopka. Obsada: Jan - Włodzisław Ziembiński, Med - Celina Klimczakówna, Rzeźbiarz - Bolesław Loedl, Przewodniczący - Alfred Szymański, Przewodniczący - Włodzimierz Macherski, Rektor - Ludwik Ruszkowski , Admirał - Jan Norwid , Paweł Schmidt - Lech Madaliński, Stary Marynarz - Jerzy Kordowski, Wydawca - Roman Wroński, Wydawca - Mieczysław Jabłoński, Doktorowa - Antonina Klońska, Felcia - Wanda Niedziałkowska, Iza - Manuela Kiernik, Kapelmistrz - Adam Cyprian, Pan z komitetu - Józef Daniel, Student - **. Premiera:* 19 października 1946.
Anna Świrszczyńska – Orfeusz choreografia Michalina Dąbrowska, reżyseria Władysław Woźnik, dekoracje Jan Kosiński, muzyka Artur Malawski, współpraca Edmund Wierciński, kierownictwo muzyczne Kazimierz Meyerhold, dyrygent Edward Bury. Obsada: Prolog - Jadwiga Żmijewska, Orfeusz - Tadeusz Białoszczyński, Eurydyka - Halina Mikołajska, Persefona - Bronisława Gerson-Dobrowolska, Hermes - Zbigniew Przeradzki, Cerber - Bogusław Stodulski, Aglae - Wanda Kruszewska, Pluto - Władysław Woźnik, Oberżysta - Eugeniusz Fulde, Grek I - Jerzy Tuwan, Grek II - Jan Zieliński, Starzec - Stanisław Skalski, Menada I - Michalina Dąbrowska, Menada II - Zofia Weissówna, Menada III - Danuta Bleicherówna, Menada IV - Halina Gryglaszewska, Menada V - Jadwiga Ochalska, Menada VI - Zofia Truszkowska. Premiera: 31 października 1946.
Jerzy Zawieyski – Rozdroże miłości muzyka Włodzimierz Poźniak, reżyseria Roman Zawistowski, scenografia Józef Kasarab. Obsada: Ksiądz Jan - Władysław Hańcza, Piotr - Tadeusz Burnatowicz, Elżbieta - Lidia Korwinówna, Marta - Zofia Rysiówna, Wójt - Jerzy Kordowski, Pani Julia - Maria Bednarska, Michał - Antoni Rycharski. Premiera: 20 listopada 1946.
Stefan Otwinowski – Wielkanoc reżyseria Władysław Woźnik, dekoracje Andrzej Stopka, muzyka Jan Maklakiewicz. Obsada: Pani Freud - Antonina Klońska, Chłopak - *, Stanisław Łaski - Zdzisław Mrożewski, I kolejarz - Jan Zieliński, II kolejarz - Jan Norwid , Ewa Freud - Barbara Ludwiżanka, Siciński - Włodzisław Ziembiński, Samuel Freud - Kazimierz Witkiewicz, Dziewczynka - , Doktor - Włodzimierz Macherski, Mgr. Twardowski - Henryk Modrzewski, Burmistrz - Mieczysław Jabłoński, Gosposia - Michalina Zamiłło, Dozorca domu - Eugeniusz Fulde. Premiera:* 4 grudnia 1946.
Robert de Flers – Powrót przekład Włodzimierz Perzyński, reżyseria Wiktor Biegański, scenografia Józef (oprawa malarska) Kasarab. Obsada: Jakub Vaudiers - Zdzisław Mrożewski, Coletta - Zofia Jaroszewska, Pani Tourrare - Jadwiga Żmijewska, Baltazar - Wiktor Biegański, Marcel Vaucroix - Zbigniew Przeradzki, Jan - Mieczysław Jabłoński, Dumont - Eugeniusz Fulde, Berta - *, Pan Dourlan - Jan Zieliński, Pan Villeroy - Jan Norwid, Justyna - . Premiera:* 28 grudnia 1946.
Francis Croisset de – Powrót przekład Włodzimierz Perzyński, reżyseria Wiktor Biegański, scenografia Józef (oprawa malarska) Kasarab. Obsada: Jakub Vaudiers - Zdzisław Mrożewski, Coletta - Zofia Jaroszewska, Pani Tourrare - Jadwiga Żmijewska, Baltazar - Wiktor Biegański, Marcel Vaucroix - Zbigniew Przeradzki, Jan - Mieczysław Jabłoński, Dumont - Eugeniusz Fulde, Berta - *, Pan Dourlan - Jan Zieliński, Pan Villeroy - Jan Norwid, Justyna - . Premiera:* 28 grudnia 1946.
Krystyna Grzybowska – Promieniści muzyka Antoni (opracowanie muzyczne) Żuliński, reżyseria Włodzimierz Ziembiński, scenografia Andrzej Stopka. Obsada: Maria Wereszczakówna - Ewa Stojowska, Marszałkowa Nowogrodzka - Jadwiga Korecka, Karolina Kowalska - Jadwiga Kossocka, Tekla Stypułkowska - Janina Ordężanka, Rozalka - Ludmiła (uczennica Szkoły Dramatycznej) Horbacka, Gryndzowa - Zofia (ucznnica Szkoły Dramatycznej) Truszkowska, Adam Mickiewicz - **, Józef - Władysław Olszyn, Michał - Euzebiusz Luberadzki, Szambelan Puttkamer - Ludwik Solski, Wawrzyniec Puttkamer - Włodzisław Ziembiński, Tomasz Zan - Kazimierz (uczeń Szkoły Dramatycznej) Witkiewicz, Edward Odyniec - Karol Podgórski, Wasilko - Tadeusz Bartosik, Posłaniec - Henryk (uczeń Szkoły Dramatycznej) Florczak, Sąsiad I - Bogusław Stodulski, Sąsiad II - Antoni Żuliński, Kamerdyner - Józef Daniel. Premiera:* 17 lutego 1947.
Stefan Flukowski – Odys u Feaków muzyka Stefan Kisielewski, choreografia Eugeniusz Papliński, scenografia Stanisław Teisseyre, reżyseria Józef Karbowski, kierownictwo muzyczne Anatol Zarubin. Obsada: Odys - Władysław Woźnik, Alkinoj, król Feaków - Alfred Szymański, Arete, jego żona - Antonina Klońska, Nauzyka, ich córka - Manuela Kiernikówna, Halios, ich syn - Zbigniew Przeradzki, Eurial, ich syn - Bolesław Smela, Laodam, ich syn - Stanisław Mroczkowski, Klitos - Mieczysław Jabłoński, Klitos - Stanisław Jaworski, Eo - Danuta Bleicherówna, Córka Dymasa - Aleksandra Śląska, Mikka - Zofia Weissówna, Kamma - Danuta Kwiatkowska, Iris - Halina Gryglaszewska, Charys - Gustaw Holoubek, Ifitos - Jerzy Krasicki, Harmios - Piotr Pawłowski, Stratios - Czesław Przybyła, Demodok, rapsod - Tadeusz Białoszczyński, Demodok - Tadeusz Białkowski, Pontonoj, keryks - Jan Norwid . Premiera: 1 marca 1947.
Gabriela Zapolska – Ich czworo reżyseria Roman Zawistowski, dekoracje Karol Gajewski. Premiera: 19 marca 1947.
Władysław Bodnicki – Komediant dekoracje i kostiumy Karol Frycz, inscenizacja Władysław Hańcza, kierownictwo muzyczne Kazimierz Meyerhold, muzyka Jan Maklakiewicz, reżyseria Władysław Hańcza. Obsada: Magdalena Bejart, kochanka Moliera - Zofia Rysiówna, Armanda Bejart, żona Moliera - Manuela Kiernikówna, Genowefa Bejart, siostra Magdaleny - Jadwiga Korecka, Simona - Wanda Kruszewska, Jan Poquelin Molier, komediopisarz - Kazimierz Szubert, Józef Bejart, brat Magdaleny - Zbigniew Przeradzki, Pinel - Włodzimierz Macherski, La Grange - Bolesław Sarmatowski, Grzegorz - Jan Zieliński, Jan - Jan Norwid, Ludwik - Wiktor Kurzawa, Dyrektor teatru - Adam Cyprian, La Chapelle, przyjaciel Moliera - Bolesław Loedl, Książę d'Anjou - Tadeusz Luberadzki, De Modene, kochanek Magdaleny - Mieczysław Jabłoński. Premiera: 23 kwietnia 1947.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Dewaluacja Klary reżyseria Włodzisław Ziembiński, scenografia Józefa Piętkówna. Obsada: Idalia - Pelagia Relewicz-Ziembińska, Kazimierz - Włodzisław Ziembiński, Klara - Danuta Kwiatkowska, Roger - Karol Podgórski, Feliks - Stanisław Jaworski, Karabin - Adam Hanuszkiewicz, Kajak - Tadeusz Bartosik, Pućka - Kazimierz Witkiewicz, Uliniak - Stanisław Kossowski, Cezary - Stanisław Mroczkowski, Eliza - Zofia Truszkowska, Marysia - Wanda Niedziałkowska, Kasia - Janina Porębska. Premiera: 7 maja 1947.
William Shakespeare – Otello dekoracje Jan Kosiński, muzyka Jan Maklakiewicz, inscenizacja Józef Karbowski, reżyseria Józef Karbowski, przekład Józef Paszkowski. Obsada: Otello - Władysław Woźnik, Desdemona - Halina Mikołajska, Desdemona - Wanda Kruszewska, Jago - Józef Karbowski, Brabancjo - Alfred Szymański, Emilia - Bronisława Gerson-Dobrowolska, Kassjo - Zbigniew Przeradzki, Rydrogo - Mieczysław Jabłoński, Gracjano - Stefan Michułowicz, Lodowiko - Adam Cyprian, Lodowiko - Stanisław Skalski, Doża wenecki - Włodzimierz Macherski, Senator I - Bolesław Sarmatowski, Senator II - Henryk Czaki, Książę - Józef Daniel, Montano - Bolesław Loedl, Montano - Tadeusz Luberadzki, Bianka - Zofia Weissówna, Bianka - Zofia Rysiówna, Obywatel I - Tadeusz Luberadzki, Obywatel II - Jan Norwid , Goniec - Jerzy Tuwan, Goniec - Bolesław Smela. Premiera: 10 czerwca 1947.
Luigi Chiarelli – Twarz i maska dekoracje Józef Kasarab, przekład Zofia Jachimecka, reżyseria Roman Niewiarowicz. Obsada: Paweł Grazia - Roman Niewiarowicz, Lucjan Spina - Bolesław Loedl, Cyryl Zanotti - Włodzimierz Macherski, Marek Miliotti - Mieczysław Jabłoński, Jerzy Almari - Tadeusz Luberadzki, Piotr Pucci - Bolesław Sarmatowski, Savina Grazia - Lidia Korwin, Marta Sotta - Zofia Weissówna, Eliza Zanotti - Ewa Stojowska, Wanda Sereni - Krystyna Brylińska, Andrzej - Bolesław Smela, Teresa - Michalina Dąbrowska. Premiera: 23 czerwca 1947.

7
Historia nazwy
Stary Teatr 1 kwietnia 1945 – 31 sierpnia 1946	Kraków
Teatry Dramatyczne (Stary Teatr) 1 września 1946 – 31 maja 1954	Kraków
Stary Teatr 1 czerwca 1954 – 29 września 1956	Kraków
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej 30 września 1956 – 22 lutego 2001	Kraków
Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej 23 lutego 2001 – teraz	Kraków

Zaproponuj uzupełnienielub zgłoś błąd na stronie

Teatry i zespoły