Przedstawienia

"Ich czworo"- jak określa ją autorka jest to tragedia ludzi głupich w trzech aktach. Tradycyjna choinka z płonącymi świeczkami i stół wigilijny - symbol rodzinnego szczęścia, ciepła, miłości itd.itd. Siedzi ich troje - mąż, żona i dziecko... tylko, że to wszystko razem jest jakimś kręgiem zakłamania, wzajemnego udręczenia, zaprzeczeniem wszystkiego tego, co ma symbolizować... Mąż - inteligent, ożenił się z pustą i głupią córką właścicielki pralni, bo chciał mieć niebrzydką żonę, dzieci, własny dom z wygodnym fotelem i pluszową kanapą- no i błogi spokój, który pozwolił mu zagrzebać się w ulubionych książkach i papierach pod czułym, troskliwym okiem kochającej żony. Mąż w gruncie rzeczy dobry i poczciwy człowiek, jest według Zapolskiej " głupi życiowo i uczuciowo". Żona - ograniczona, płytka egoistka o umyśle dziecka, wyszła za mąż dla tzw. kariery. Gdy już nacieszyła się dobrobytem i pozycją towarzyską, zapragnęła urozmaicenia monotonii życiowej i bezmyślnie rzuciła się w objęcia pierwszego napotkanego durnia. Podobnie jak Mąż, Żona nie jest kobietą złą, ale potwornie, przerażająco głupią. Wychowanie dziecka pojmuje jak tresurę zwierzątka, a jej macierzyńskie uczucie ogranicza się do strojenia "Lilusia" dla zadowolenia własnej próżności. Degeneratem jest też Kochanek - Fedycki, który z głupotą łączy cynizm, zepsucie i brak wszelkich hamulców moralnych. Przerwał studia, żyje z pieniędzy ojca i z naciągania naiwnych ludzi. Kieruje nim tylko i wyłącznie żądza i chęć zakosztowania wszystkich rozkoszy żywota. Żona nie jest jego pierwszą i na pewno nie ostatnią kochanką. Dziecko to czwarta osoba dramatu, niezawiniona ofiara głupoty ludzi, wśród których przyszło mu żyć. Przedwcześnie dojrzała istota, która już w zaraniu życia zetknęła się z jego brudami i podłością, na której ponure dzieciństwo pozostawi z pewnością tragiczne, niczym niezatarte piętno. W historię tych czworga ludzi Zapolska wplątała jeszcze jednego człowieka - Mańkę. Ta skromna domowa szwaczka staje się w końcu następczynią żony w domu profesora. Orientując się w sytuacji domowej , stara się sprytnie zjednać sobie Profesora drobnymi przysługami i podarkami, a wreszcie korzysta z nadarzającej się okazji i władzę w jego domu zagarnia w swoje ręce.

Ukryj streszczenie