Osoby

CUDZICH Bronisław (15 VI 1925 Biały Dunajec k. Zakopanego - 24 VII 1974 Kraków), aktor. Był synem Józefa C. i Anny z domu Dzierzęga; pochodził z ubogiej rodziny góralskiej. Uczył się w szkole powszechnej w Białym Dunajcu, potem w Zakopanem, gdzie zaczął także uczęszczać do gimnazjum. W czasie II wojny świat. pracował w gospodarstwie rodziców. Po wojnie ukończył lic. w Poroninie. W 1946 rozpoczął studia aktorskie w Państw. Szkole Dram. w Krakowie; po I roku po­wołany do wojska, odbył roczną służbę, powrócił do szkoły i ukończył ją (już pn. PWSA) w 1950. W sez. 1950/51 został zaangażowany do T. Dra­matycznych w Krakowie. Debiutował na scenie T. im. Słowackiego w epizodycznej rólce Robotnika II osiedla A ("Tysiąc walecznych"); za rolę Rysia ("W Błędomierzu") zagraną w tym sez. otrzymał w 1951 nagrodę artyst. na Festiwalu Pol. Sztuk Współ­czesnych. W krak. T. Dramatycznych występował do końca sez. 1953/54. Od sez. 1954/55 do końca 1963/64 grał nadal w Krakowie w Starym T. (w 1955-57 także na scenie T. Poezji), z wyjątkiem krótkiej przerwy w drugiej poł. 1955, kiedy to występował w Tarnowie. W sez. 1964/65 pracował w T. Ziemi Krakowskiej w Tarnowie, a od sez. 1965/66 do końca życia w T. Ludowym w Nowej Hucie; ostatnia rola w sez. 1973/74: Archimandryta Czudowski ("Car Fiodor Iwanowicz"). Grał nieduże role, które często utrwalały się w pamięci widzów ze względu na swą wyrazistość i ciekawe ujęcie. Niektóre z nich: Ernesti ("Fizycy"), Gille de Rais ("Święta Joanna"), Rozenkranz ("Hamlet"), Bertold ("Hen­ryk IV"), Lekarz ("Jakiej mnie pragniesz"), Tatar ("Na dnie"), Matkobójca ("Kolega").
Już na studiach, a później równolegle z pracą aktor­ską, uprawiał malarstwo (obrazy olejne, akwarele, pastele, grafiki). Był autorem licznych portretów i karykatur pisarzy, muzyków, plastyków, a zwłaszcza ludzi teatru. Jego prace z cyklu "Z pochodu za Melpomeną", obejmujące okres 1944-74, w większo­ści były publikowane w "Teatrze" i "Dzienniku Polskim".
Bibl.: Almanach 1973/74; Sto lat Starego Teatru; Wieści 1974 nr 32 (il.); Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Film.: 1964 - Koniec naszego świata (f.).
Nagrania: Role - Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994