Osoby

OŻAROWSKI Zdzisław (2 VI 1911 Stryj k. Lwowa - 18 IX 1980 Warszawa), aktor. Był synem Władysława O., i Józefy z Haasów, mężem Zofii z Malinowskich. W okresie dwudziestolecia międzywojennego ojciec jego był pol. działaczem teatr. w Wolnym Mieście Gdańsku; O. od dzieciństwa brał udział w przedstawieniach amatorskich. Po ukończeniu szkoły średniej, od 1932 był. zaw. wojskowym. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939; podczas II wojny świat. przebywał w oflagach w Arnswalde i w Grossborn, uczestniczył w obozo­wym życiu teatralnym. Od lutego 1945 był oficerem wojska pol.; w 1951 przeszedł do rezerwy w randze majora. W 1952 i 1953 był pracownikiem umysło­wym warsz. ARTOS-u; od 1 I 1954 do 1958 wy­stępował jako aktor w Centralnym Zespole Artyst. tej organizacji (przekształconej w 1955 w PPIE). Od października 1958 do końca sez. 1976/77 byt aktorem T. Ziemi Mazowieckiej w Warszawie (w lipcu 1960 zdał eksternistyczny egzamin aktorski). Po przejściu na emeryturę występował jeszcze w 1978 w T. Ziemi Mazowieckiej. Grał m.in. Bartola ("Wesele Figara"), Orgona ("Balik gospodarski"), Daciaka (Ktoś nowy), Sobieniewskiego (Klub kawale­rów), Podkomorzego ("Powrót posła"), La Moulaine'a ("Pani prezesowa"), Pustelnika ("Balladyna").
Bibl.: Almanach 1980/81; Ciesielski: Teatr pol. w Gdańsku; Teatr 1980 nr 22; Życie Warsz. 1980 nr 220, 224; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Film.: 1975 - Moja wojna, moja miłość (f); Materiały - Archiwum TVWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994