Osoby

WALCZAK Jerzy Piotr (26 VII 1929 Łódź - 26 VI 1968 Sieradz), aktor, reżyser. Był synem Jana i Stanisławy W., mężem Alicji z Wiśniewskich. Jeszcze jako uczeń lic. w Łodzi statystował w 1946-48 w teatrach: Kameralnym (grał m.in. Jasia w "Starej cegielni"), Osa, Syrena. Po zdaniu matury, w 1948 wstąpił do PWST w Łodzi i ukończył ją w 1952. Debiutował 12 V 1951 w roli Zbyszka ("Mo­ralność pani Dulskiej") w łódz. T. Powszechnym. Od sez. 1952/53 należał do zespołu T. im. Jaracza w Łodzi, w którym pozostał aż do śmierci spowo­dowanej wypadkiem samochodowym. Obdarzony dobrymi warunkami scen., wg J. Pia­skowskiej miał "miły głos, doskonałą dykcję i twarz sceniczną", "urodę młodzieńczą, czystą i delikatną". Grał duże role dram., takie jak: Sułkowski ("Bonaparte i Sułkowski"), Stańczyk ("Wesele"), Arturo ("Ka­riera Artura Ui"), Geniusz ("Wyzwolenie"), John Hale ("Czarownice z Salem"), Flaminio ("Biała diablica"). Często zyskiwał pochwały recenzentów, jak np. w "Kordianie", gdzie w roli tyt., zdaniem W. Orłowskie­go "Ten wrażliwy aż do nerwowości aktor stworzył postać o młodzieńczym i romantycznym rysunku". Jako Jerzy w "Kolumbach, rocznik dwudziesty" "nie­zwykle przejmująco i wiarygodnie przeżywa on dra­mat szlachetnego zapaleńca" (M. Jagoszewski). Dość często również zarzucano mu "brak oszczędności w stosowaniu aktorskiego wyrazu" (J. Szczawiński o roli Trieplewa w "Mewie") i "skłonność do nad­miernego przeciągania wymownych póz i gestów" (E. Szuster o roli tyt. w "Don Carlosie"). Uzdolniony muz., wykonywał także partie śpiewane, jak np. Stach ("Krakowiacy i Górale"). Śpiewał też w radiu i w telewizji, występował w filmach. Od 1964 reżyserował kilka sztuk w T. im. Jaracza, m.in. "Ostatnią stację" (1965), "Czarownice z Salem" (1966). Rysował portrety i karykatury. Był aktywnym człon­kiem PZPR-u, delegatem na IV zjazd partii.
Bibl: Almanach 1967/68; Kaszyński: Teatr łódz.; T. przy ul. Cegielnianej; Dz. Łódz. 1958 nr 117 (wywiad z W.; autoportret), 1964 nr 134 (il.), 1965 nr 285 (M. Jagosze­wski); Dziś i Jutro 1953 nr 45 (J. Piaskowska), 1954 nr 51 (J. Szczawiński); Express Ilustr. 1959 nr 27 (wywiad z W.; il.), 1968 nr 152 (il.); Głos Rob. 1960 nr 243 (W. Orłowski); Kronika 1956 nr 20 (E. Szuster); Odgłosy 1963 nr 8 (il.), 1968 nr 27 (il.); Sztandar Młodych 1964 nr 136; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: Autoportret, repr. Dz. Łódz. 1958 nr 117; Fot. - IS PAN, ZASP.
Film.: 1962 - O dwóch takich, co ukradli księżyc (f.); 1964 - Spotkanie ze szpiegiem (f.); 1965 - Głos ma prokurator (f.), Życie raz jeszcze (f.); 1967 - Kochajmy syrenki (f.); Materiały - Archiwum TVWarszawa.
Nagrania: Role - Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994