Czwarty album (1957-2007)

W dziejach Teatru Dramatycznego były dwie potężne epoki o bardzo wyraźnych wizerunkach. Dekada początków, od 1955 roku- Koenig nazywają „Pierwszym Dramatycznym" - i dekada lat 70., czyli „Drugi Dramatyczny". Dzisiaj wypada wziąć pod uwagę trzeci wymiar tego portretu, przede wszystkim z uwagi na niepodważalne fakty artystyczne, jakie stworzył zespół Teatru z Krystianem Lupą.

Przy okazji jubileuszu należałoby jednak myśleć o wszystkich, którzy pracowali na tej bez wątpienia najpiękniejszej scenie miasta. Poza zasięgiem powyższego podziału pozostają i świetne role, i dobre przedstawienia, i wiele przeżyć na widowni. Zważywszy warunki polityczne i zmieniające się nieraz pod wpływem doraźnych koniunktur dyrekcje, to wszystko razem było niebywałym osiągnięciem woli i talentu ludzi teatru. Dodać można, że z przyczyny swej szczególnej konstytucji teatr rzadko trwa w jednym wyraźnym kształcie dłużej niż przez dekadę. Kiedy jeden kształt się zaciera - albo zostaje umyślnie zrujnowany, jak w przypadku Drugiego Dramatycznego - lata muszą minąć, nim zarysuje się nowy.

Małgorzata Dziewulska

Cały album do oglądania i czytania poniżej: